Ακριβώς ένα χρόνο και μια εβδομάδα μετά την προηγούμενη πανωλεθρία μου, η καταστροφή με βρήκε ξανά.

Προχτές το βράδυ έκλεισα το laptop, και εχτές το πρωί που το άνοιξα, απλά δεν έβρισκε τον δίσκο... Τον αποσύνδεσα, τον σύνδεσα εξωτερικά (και εσωτερικά) στο desktop και ακούγονται τα ανατριχιαστικά κλικ κλικ των κεφαλών...

Το αστείο είναι πως ποτέ δε δούλεψα το laptop επάνω στα πόδια μου, ΠΟΤΕ όμως... Επίσης, ποτέ δε το δούλεψα επάνω σε κουβέρτα, σεντόνι ή οτιδήποτε μπορούσε να του κλείνει τις τρύπες εξαερισμού. Μόνο στο γραφείο επάνω στη δουλειά, ή σε ένα μικρό τραπεζάκι ΙΚΕΑ μπροστά από τον καναπέ στο σπίτι...

Και παρόλα αυτά, την περασμένη εβδομάδα μου έδωσε τα πρώτα σημάδια το laptop ότι ζορίζεται. Έκλεισε για πρώτη φορά από υπερθέρμανση... Και το σκέφτηκα: Ρε μήπως να έπαιρνα κάνα backup τα δεδομένα μου μη χτυπήσει κάνας δίσκος από τόση ζέστη... Αλλά δυστυχώς μόνο το σκέφτηκα...

Στο δια ταύτα, ούτε που μου περνάει από το μυαλό να τον αγγίξω εγώ αυτή τη φορά... Γιατί αν στον προηγούμενο είχα καμιά 20αρια φωτό από την πιτσιρίκα, σε αυτόν δυστυχώς υπάρχουν οι φωτό όλης της προηγούμενης χρονιάς από 2 πλέον πιτσιρίκες (είχαμε γεννητούρια τον Νοέμβρη). Οπότε χαλάλι τα 800USD που θα δώσω στον Ουκρανό που θα αναλάβει την ανάκτηση αν είναι να μου στείλει τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης χρονιάς από τη ζωή μου...

Guys, να κάνετε backup...