Βασιλη ξερω πως δουλευει το συστημα αυτο.αυτο ομως δεν ειναι αυτονομια.
Αυτονομια ειναι ΑΝΟΙΓΕΙΣ και να κλεινεις την θερμανση οποτε θες ,κατι που δυστηχως δεν μπορει να κανει.
Δηλ αυριο ουτε δικη του αυτονομη εγκατασταση δεν μπορει να κανει.
Βασιλη ξερω πως δουλευει το συστημα αυτο.αυτο ομως δεν ειναι αυτονομια.
Αυτονομια ειναι ΑΝΟΙΓΕΙΣ και να κλεινεις την θερμανση οποτε θες ,κατι που δυστηχως δεν μπορει να κανει.
Δηλ αυριο ουτε δικη του αυτονομη εγκατασταση δεν μπορει να κανει.
και ομως. ειναι αυτονομη. οποτε θελεις την ανοιγεις οποτε θελεις την κλινεις.
Υπο την προϋποθεση οτι ο λεβητας ειναι μονιμα σε αναμονη...
Αυτονομία όπως το θέτεις δεν έχουν. Αν θελήσει να κάνει δική του αυτόνομη εγκατάσταση κάποιος ένοικος, θα πρέπει να την δημιουργήσει από την αρχή.
Παρ' όλα αυτά, συζητάμε για το βέλτιστο δυνατό σε μια ήδη υπάρχουσα εγκατάσταση. Τρεις είναι οι λύσεις:
Ή χρησιμοποιούν την υφιστάμενη εγκατάσταση με θερμιδομετρητές, ή στήνουν από την αρχή το δίκτυο της θέρμανσης, ή ο καθένας φροντίζει να φτιάξει νέο δίκτυο θέρμανσης στο διαμέρισμά του και να βάλει δικό του λέβητα (αερίου, ηλεκτρικό, αντλία θερμότητας) στο μπαλκόνι του.
Το ποιο οικονομικό μάλλον είναι η λύση των θερμιδομετρητών ανά σώμα. Με αυτό τον τρόπο η κατανομή των δαπανών είναι ποιο δίκαιη, από ότι με ωρομέτρηση.
Για να μπορεί ο κάθε ένας να ανάβει τα καλοριφέρ του όταν θελήσει, πρέπει ο λέβητας να είναι stand-by όλη μέρα. Ακόμη όμως και αν επιλέξουν να δουλεύουν τον λέβητα κάποιες ώρες της μέρας, ο κάθε ένοικος έχει την δυνατότητα να ρυθμίζει αυτόνομα την θερμοκρασία στο διαμέρισμά του, η να την κλείνει τελείως και να πληρώνει βάση την ενέργεια που κατανάλωσε και όχι της ώρες λειτουργίας του λέβητα επί τα χιλιοστά επιβάρυνσης του διαμερίσματός του.
Πάντα υπάρχει βέβαια και ένα αλλά:
Το κακό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πως η όποια μελέτη έγινε όταν κατασκευάστηκε η πολυκατοικία, στηρίχτηκε στην έννοια της κοινόχρηστης θέρμανσης. Υπολόγιζαν λοιπόν το κτήριο να ζεσταίνεται κάποιες ώρες της μέρας όλο και ενιαία, όχι μεμονωμένα. Πρόβλεπαν μάλιστα θερμαντικά σώματα ακόμη και στους κοινόχρηστους χώρους για αυτό τον σκοπό. Η διαστασιολόγηση των σωμάτων σε κάθε διαμέρισμα, γίνονταν βάση αυτής της λογικής για αυτό και συνήθως σε τέτοιες εγκαταστάσεις συναντάμε σώματα υποδιαστασιολογημένα.
Με άλλα λόγια, αν εγώ ανάβω τα καλοριφέρ μου αλλά οι συνορεύοντες επί της οικίας μου δεν ανάβουν, έχω απώλειες ως προς αυτούς (ελλιπής μόνωση) που ενδεχομένως να μην καλύπτουν τα σώματά μου.
vasilimertzani (20-01-17)