+1 για το #2
Αλλά θα προσθέσω .. αν δεν πλένει συχνά , να ανοίγει αν δεν βαριέται και το φίλτρο να φύγουν όλα τα νερά ή μετά το τέλος κάθε πλύσης να αφήνει την πόρτα μισάνοικτη (όχι εντελώς κλειστή)
+1 για το #2
Αλλά θα προσθέσω .. αν δεν πλένει συχνά , να ανοίγει αν δεν βαριέται και το φίλτρο να φύγουν όλα τα νερά ή μετά το τέλος κάθε πλύσης να αφήνει την πόρτα μισάνοικτη (όχι εντελώς κλειστή)
Εδώ και πολλά χρόνια, σκούπισμα του λάστιχου και ανοιχτή πόρτα μετά το τέλος της πλύσης, και ένα καθάρισμα του συρταριού απορρυπαντικού δύο-τριες φορές το χρόνο, και δεν μυρίζει τίποτα.
αυτο το προβλημα εγινε εντονο (για να μην πω δημιουργηθηκε) απο τη στιγμη που βγηκαν στο εμποριο πλυντηρια με πλαστικο καδο. Οτι λεει στο #2 ειναι σωστο, επισης μπορεις να το βαλεις να κανει ενα προγραμμα και να ριξεις ακουαφορτ μες στον καδο.
οσο για το καθαρισμα της σαπουνοθηκης, δεν λεει τιποτα το να βγαλεις το συρταρακι, πρεπει να την βγαλεις ολη εξω
???Αρχικό μήνυμα από ghostdog
Εκτός από τον ίδιο τον κάδο, όλα τα άλλα εκεί μέσα (τύμπανο, άξονας/ες, έδρανο/α, αντίσταση κλπ) ΔΕΝ είναι πλαστικά, και ΔΕΝ είναι απρόσβλητα στα δραστικά οξέα! Να έλεγες χλωρίνη να το καταλάβω, αλλά ακουαφόρτε!!!
Μπας και ο ghostdog είναι τίποτα έμπορας εισαγωγής ανταλλακτικών πλυντηρίων? ή ίσως και του ακουαφόρτε?
Το υδροχλωρικό οξύ διαλύει τα περισσότερα από τα κοινά μέταλλα. Εξαιρούνται τα : αντιμόνιο (Sb), άργυρος (Ag), αρσενικό (As), βισμούθιο (Bi), υδράργυρος(Hg) και χαλκός (Cu). Οι αντιδράσεις διάλυσης του μολύβδου (Pb), του κοβαλτίου (Co), του νικελίου (Ni) και του καδμίου (Cd) είναι πολύ αργές.
Τα περισσότερα από τα οξείδια και υδροξείδια των κοινών μετάλλων είναι επίσης διαλυτά στο υδροχλωρικό οξύ. Προσβάλλονται επίσης και τα ανθρακικά άλατα όπως ο ασβεστόλιθος αλλά και τα θειούχα ορυκτά όπως ο γαληνίτης και ο αντιμονίτης. Εξαιρείται ο σιδηροπυρίτης.
....
Μια από τις σημαντικότερες εφαρμογές του υδροχλωρικού οξέος είναι η απομάκρυνση της σκουριάς και των ανεπιθύμητων προσμίξεων από την επιφάνεια χάλυβα αυξημένης περιεκτικότητας σε άνθρακα, πριν από κάποια επεξεργασία όπως η ανόπτυση , ο γαλβανισμός κλπ. Χρησιμοποιείται κατά κανόνα διάλυμα 18%. Η αντίδραση αφαίρεσης του οξειδίου του σιδήρου είναι :
Fe2O3 + Fe + 6HCl → 3FeCl2 + 3H2OΤο προϊόν δηλ. ο χλωριούχος σίδηρος(ΙΙ), FeCl2, επαναχρησιμοποιείται αντί για το υδροχλωρικό οξύ έχοντας τα ίδια αποτελέσματα αλλά τελικά δηλητηριάζεται από την παρουσία βαρέων μετάλλων στο χάλυβα.
Παράλληλα με τις βιομηχανικές τεχνικές καθαρισμού του χάλυβα, έχουν αναπτυχθεί και διεργασίες επανάκτησης του υδροχλωρικού οξέος όπως η τεχνική ρευστοποιημένης κλίνης, με τις οποίες αναδημιουργείται το οξύ από τα απόβλητα των καθαρισμών. Η πιο συνηθισμένη τεχνική είναι η υδροπυρόλυση που βασίζεται στην αντίδραση :
4FeCl2 + 4H2O + O2 → 2Fe2O3 + 8HCl
απο βικιπεδια
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%...84.CE.B7.CF.82
στο επομενο μαθημα θα μαθουμε να φτιαχνουμε και κρυσταλ μεθ... :P
Βρε δεν αμφιβάλω ότι δεν κάνει δουλειά το ακουαφόρτε .. αλλά πες ότι έκανες με αυτό το πλυντήριο και πάλι τζαμίκο/πεντακάθαρο ... ο νηματοθέτης μας μιλάει "βρωμάει" εκτός την μούχλα.Μια από τις σημαντικότερες εφαρμογές του υδροχλωρικού οξέος είναι η απομάκρυνση της σκουριάς και των ανεπιθύμητων προσμίξεων από την επιφάνεια χάλυβα
Αν σου δώσω ένα ολοκαίνουριο πλυντήριο , και το αφήσεις με μισά νερά μέσα (χωρίς να πλένεις τακτικά+κλειστή την πόρτα) .. θα δεις ότι σε μια βδομάδα μέσα θα βρωμάει μπατακίλα . π.χ άπλυτα πιάτα για 2 μέρες σε πλυντήριο πιάτων κτλ
Δεν αμφισβητώ ούτε αμφισβήτησα ότι απομακρύνει σκουριά και άλλα. Το θέμα όμως είναι, τί κάνει παράλληλα στην επιφάνεια του χάλυβα, και πώς την αφήνει, δεδομένου ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει ούτε ανόπτυση ούτε γαλβάνισμα. Αν έχεις την περιέργεια, δοκίμασε στο πληντήριό σου(ΟΚ, δοκίμασε σε ένα scrap κομμάτι στιλβωμένου χάλυβα και δες).
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση