Σήμερα συνέβησαν τόσα πολλά που για να τα γράψω όλα μάλλον θα βγει μεγαλούτσικο το post αυτό...

Ήρθε λοιπόν κατά τις 13:00 παρά o programmer της Willem. Πρώτη κίνηση ήταν να διαβάσω το νέο chip. Το αναγνώρισε και το διάβασε κανονικότατα, και μάλιστα ταχύτατα (30-40secs για 4Mbit data).

Επόμενη κίνηση ήταν να προσπαθήσω να διαβάσω το κατεστραμμένο μου chip με τη μέθοδο της εξωτερικής τάσης που μου πρότεινε ο Δημήτρης – lastid. Δίνω λοιπόν 3.5V τάση, το καρφώνω στον programmer, αλλά τζίφος, κανένα σημείο ζωής από το chip. Δοκίμασα και μεγαλύτερες τάσεις, έφτασα ως τα 4.1V.

Τελικά δοκιμάζω να μετρήσω στο νέο chip αν υπάρχει δίοδος ανάμεσα στο W# και στο Vcc ώστε να βγάλω κάποιο συμπέρασμα και για το κατεστραμμένο (μιας και είναι 100% συμβατά)... Θυμίζω πως μετά από μέτρηση είχαμε δει πως δίοδος υπάρχει κανονικά μεταξύ των W# και GND, και θεωρήσαμε πως θα υπάρχει και ανάμεσα στα W# και Vcc (που έτσι κι αλλιώς η μέθοδος που μου είχε προτείνει ο Δημήτρης στηριζόταν ακριβώς στην ύπαρξη αυτής της διόδου). Προς μεγάλη μου απογοήτευση δεν υπάρχει δίοδος μεταξύ αυτών των δύο. ΟΚ λέω, αποκλείω εντελώς αυτή τη μέθοδο και πάω στην επόμενη (δηλαδή ηλεκτρικά αγώγιμη πάστα, που για παν ενδεχόμενο κατέβηκα το μεσημέρι στο κέντρο και αγόρασα μια αμπούλα από το υλικό επιδιόρθωσης των αντιστάσεων του παρμπριζ).

Ξεκολλάω λοιπόν το κατεστραμμένο μου chip από τον adapter, κι αρχίζω να κολλάω καλωδιάκια στα pads του... Ένα κόλλαγα, δύο ξεκόλλαγαν... Μου έσπασε τα νεύρα... Τελικά τα κατάφερα να κολλήσω καλώδια και στα 6 υπαρκτά pads, και πάω να κολλήσω τις άλλες άκρες στο PCB του adapter. Εκεί έγινε ο πανικός ο ίδιος. Τα κόλλαγα στο PCB ξεκόλλαγαν από το chip (παρόλο που προνόησα να αφήσω αρκετά μακριά τα καλώδια).

Τελικά έκανα το εξής: Από το PCB του adapter έκοψα την επάνω δεξιά γωνία που έτσι κι αλλιώς δε μου χρειάζεται μιας και το chip δεν έχει τα pads 7 και 8, ώστε να είναι ελεύθερη η κάτω επιφάνεια του chip σε εκείνο το σημείο, και κόλλησα ξανά το chip επάνω στον adapter...



Και για τα pins 7 και 8 κόλλησα ένα μόνο καλωδιάκι στα καρφιά του adapter, και από εκεί με Logo στιγμής επάνω στο πυρίτιο του chip. Αφού κόλλησε, απογύμνωσα την ακρούλα του καλωδίου, την έφερα "πρόσωπο" με την κάθετη επιφάνεια του chip και τα πάστωσα και τα 2 με αγώγιμο υλικό. Περιμένω 4-5 λεπτά, βάζω το chip στον programmer, τίποτα... Βγάζω το υλικό, καθαρίζω ξανά την κάθετη επιφάνεια (εκεί που ξεπροβάλλουν τα ίχνη που μου βρήκε ο ηλεκτρονικός με το στερεοσκόπιο), και ξανάγεμίζω με αγώγιμο υλικό. Μάλιστα αυτή τη φορά περίμενα να στεγνώσει, και πέρασα και δεύτερο χέρι (το έλεγε και στις οδηγίες άλλωστε για 2-3 χέρια)... Τέλος πάντων, περιμένω άλλα 5-10 λεπτά να στεγνώσει καλά (γιατί σκέφτηκα πως ίσως αποκτά αγώγιμες ιδιότητες αφού στεγνώσει εντελώς). Το δοκιμάζω... Και ο programmer ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ...

Παιδιά, ειλικρινά δε πίστευα στα μάτια μου... Χαμογελούσα μόνος μου σαν χαζός για κάνα δεκάλεπτο...

Τα επόμενα βήματα είναι λίγο πολύ γνωστά. Μεταφορά των δεδομένων που έσωσα σε .bin αρχείο στο νέο chip, κόλλημα του chip στο PCB, κτλ κτλ...

Οπότε αν υποθέσουμε πως και η αλλαγή των κεφαλών έγινε τόσο άψογα όσο θεωρώ πως έγινε, τα δεδομένα μου σχεδόν τα βλέπω από μακριά να με χαιρετούν.

Θα σας κρατήσω ενήμερους για το υπόλοιπο του εγχειρήματος.